Author: lungmaker19

#define และ #include ใน ภาษา C ภาพรวม ข้อความสั่งทั้งหมดที่ขึ้นต้นด้วย สัญลักษณ์ # (แฮช) เรียกว่าคำสั่ง/คำสั่ง ตัวประมวลผลล่วงหน้า ดังนั้น #define และ #include จึงเรียกว่าคำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้า คำสั่งของตัวประมวลผลล่วงหน้าจะถูกดำเนินการก่อนคำสั่งอื่นๆ ในโปรแกรมของเรา ในโปรแกรม C โดยทั่วไป เราจะเขียนคำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้าทั้งหมดที่อยู่นอก ฟังก์ชัน main() ที่ด้านบนสุดของโปรแกรม C ของเรา #define directive ใช้เพื่อกำหนด ค่าคงที่หรือนิพจน์ในโปรแกรม C ของเรา ในขณะที่ #include directive ใช้เพื่อรวมเนื้อหาของไฟล์ส่วนหัวในโปรแกรม…

มาโครในภาษา C (Macros in C) ภาพรวม มาโครในการเขียนโปรแกรม C เรียกว่าชิ้นส่วนของโค้ดที่กำหนดโดยใช้คำสั่ง #define มาโครในภาษาซีมีประโยชน์มากในหลาย ๆ ที่เพื่อแทนที่โค้ดด้วยค่ามาโครเพียงค่าเดียว มาโครมีหลายประเภทและมีมาโครที่กำหนดไว้ล่วงหน้าด้วยเช่นกัน ขอบเขตของบทความ ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับมาโครในภาษาซี สมมติว่าเรากำลังทำงานกับแอปพลิเคชันในภาษา C และมีค่าหนึ่งค่าหรือวัตถุหรือส่วนของรหัสที่เราต้องการหลายครั้งในรหัสของเรา จากนั้นด้วยความช่วยเหลือของมาโคร เราสามารถกำหนดครั้งเดียวและใช้งานได้หลายครั้ง มาโครเป็นวิธีที่สะดวกในการเขียนโค้ดที่มีประสิทธิภาพและสามารถปรับขนาดได้ ในบทความนี้ เราจะมาศึกษาการใช้มาโครในภาษาซี ประเภทต่าง ๆ และกรณีการใช้งาน Macros ในภาษา C คืออะไร? มาโครในภาษาซีเรียกว่าชิ้นส่วนของโค้ดซึ่งสามารถแทนที่ด้วยค่ามาโครได้ มาโครถูกกำหนดด้วยความช่วยเหลือของ…

การประกาศตัวแปรใน C (Declaration of Variables in C) ภาพรวม ในภาษาการเขียนโปรแกรมใด ๆ เราสามารถอ้างถึงอะไรก็ได้ด้วยความช่วยเหลือของตัวแปร สิ่งเหล่านี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด ตั้งแต่การเขียนโปรแกรมปกติไปจนถึงการเขียนซอฟต์แวร์ขั้นสูง ตัวแปรช่วยให้เราเข้าถึงองค์ประกอบเฉพาะและกำหนดค่าบางอย่างได้ พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นตัวแปรจึงถูกจำกัดด้วยกฎการประกาศและการกำหนดหน้าที่ที่เราจะพิจารณา ขอบเขตของบทความ ในบทความนี้เราจะเข้าใจเกี่ยวกับ: บทนำสู่การประกาศตัวแปรใน C ตัวแปรเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของภาษาการเขียนโปรแกรมใดๆ สมมติว่าเราต้องคำนวณพื้นที่ของสี่เหลี่ยม ในการทำการคำนวณทางคณิตศาสตร์นี้ เราต้องเก็บความยาวและความกว้างของสี่เหลี่ยมผืนผ้า ในการจัดเก็บความยาวและความกว้างของสี่เหลี่ยมผืนผ้า เราต้องจัดสรรพื้นที่บางส่วนในตำแหน่งหน่วยความจำสำหรับข้อมูล และชื่อที่กำหนดให้กับตำแหน่งหน่วยความจำนั้นเรียกว่า Variable สำหรับแต่ละข้อมูลที่แตกต่างกัน เราตั้งชื่อตัวแปรที่แตกต่างกันเพื่อใช้ในโปรแกรมในภายหลัง เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้น ให้ดูภาพต่อไปนี้ มันแสดงตำแหน่งหน่วยความจำที่เก็บข้อมูลด้วยชื่อตัวแปรเป็น myvar และ มีค่า 22…

ฟังก์ชัน อินพุตและเอาต์พุต ภาษา C – Input and Output Functions in C ภาพรวม อินพุตหมายถึงการป้อนข้อมูลลงในโปรแกรมและเอาต์พุตหมายถึงการรับข้อมูลออกจากโปรแกรม อินพุตและเอาต์พุตใน C ทำได้โดยใช้ไลบรารี Standard Input/Output ซึ่งเราสามารถรวมไว้ในโปรแกรมโดยใช้ไฟล์ส่วนหัว stdio.h ประกอบด้วยฟังก์ชันอินพุตและเอาต์พุตใน C เช่น scanf() สำหรับอินพุตและ printf() สำหรับเอาต์พุต สตรีมในการเขียนโปรแกรม C จะใช้เพื่อรับอินพุตหรือเอาต์พุตเพื่อขจัดความกังวลเกี่ยวกับตำแหน่งเริ่มต้นของข้อมูลหรือปลายทางสุดท้ายของข้อมูล ขอบเขต บทนำ…

ชนิดข้อมูลและช่วงของข้อมูลใน C (Data Types and Their Ranges in C) ภาพรวม ประเภทข้อมูลในภาษา C (หรือในภาษาการเขียนโปรแกรมใดๆ) เป็นสิ่งสำคัญมากในการเรียนรู้และทำความเข้าใจก่อนที่คุณจะเริ่มเขียนโปรแกรม สิ่งเหล่านี้จำเป็นสำหรับการจัดเก็บข้อมูลประเภทต่างๆ เช่น จำนวนเต็ม อักขระ ทศนิยม สตริง หรือแม้แต่กำหนดโดยผู้ใช้ ขอบเขต ทำไมเราต้องการชนิดข้อมูลในC เรารู้ว่าคอมพิวเตอร์เก็บข้อมูลทั้งหมดในรูปของเลขฐานสองและกำหนดหน่วยความจำให้กับแต่ละรายการ ตอนนี้ สมมติว่าคุณต้องการสร้างโปรแกรมเก็บชื่อ อายุ และหมายเลขโทรศัพท์ของคุณ หากไม่กล่าวถึงชนิดข้อมูล คอมพิวเตอร์ของคุณจะไม่สามารถแยกแยะระหว่างชื่อ อายุ และหมายเลขโทรศัพท์ของคุณ…

ค่าคงที่ในภาษา C (Constants in C) ภาพรวม ตัวแปรที่มีค่าคงที่ซึ่งไม่เปลี่ยนแปลงและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดการทำงานของโปรแกรมเมื่อเริ่มต้นแล้วจะเรียกว่า Constants constant ส่วนใหญ่มีสองประเภท: หลักและรอง ค่าคงที่หลักและค่าคงที่รองจะถูกแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ย่อยอีกครั้ง ค่าคงที่ในภาษา C สามารถประกาศได้สองวิธี ได้แก่ ใช้ คีย์เวิร์ด const หรือ #define คำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้า ขอบเขต บทนำ ในชีวิตประจำวันของเรา เราได้พบกับค่าคงที่มากมาย เช่น pi ค่าคงที่โน้มถ่วง ความเร่งเนื่องจากแรงโน้มถ่วง เป็นต้น เรารู้ว่าค่าคงที่คงที่และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่โดยค่าเริ่มต้นแล้ว คอมพิวเตอร์จะไม่ทราบว่าค่าคงที่คืออะไร และในขณะที่เขียนโค้ด…

ภาษา C กับ VS Code ด้วย Windows ติดตั้ง GNU gcc compiler แสดงวิธีการติดตั้งคอมไพเลอร์ภาษา C สำหรับ windows สิ่งนี้จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ คุณต้องใช้คอมไพเลอร์ ในการเขียนโปรแกรมภาษาซี คอมไพเลอร์ที่เราจะไป ติดตั้งคือคอมไพเลอร์ GNU gcc compiler เหตุผลที่เราติดตั้งสิ่งนี้ เพราะมันพกพาสะดวกกว่าและให้คุณเขียนโค้ดได้ จากมาตรฐาน C89 รองรับคุณสมบัติต่างๆ มากมาย ทำให้เราได้ใช้งานมากขึ้น…

Hello World ภาษา C กับ Code::Blocks ด้วย Windows ติดตั้ง GNU gcc compiler แสดงวิธีการติดตั้งคอมไพเลอร์ภาษา C สำหรับ windows สิ่งนี้จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ คุณต้องใช้คอมไพเลอร์ ในการเขียนโปรแกรมภาษาซี คอมไพเลอร์ที่เราจะไป ติดตั้งคือคอมไพเลอร์ GNU gcc compiler เหตุผลที่เราติดตั้งสิ่งนี้ เพราะมันพกพาสะดวกกว่าและให้คุณเขียนโค้ดได้ จากมาตรฐาน C89 รองรับคุณสมบัติต่างๆ มากมาย…

Hello World ภาษา C กับ Code::Blocks ด้วย Mac Code::Blocks เป็นโอเพ่นซอร์สข้ามแพลตฟอร์ม C, C++ และ Fortran IDE ฟรี ที่สร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการสูงสุดของผู้ใช้ มันถูกออกแบบมาให้ขยายได้มากและกำหนดค่าได้อย่างเต็มที่สำหรับไว้เขียนโปรแกรมภาษา C หรือ C++ โดยตัวโปรแกรม CodeBlocks สามารถทำงานบนระบบปฏิบัติการที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น Windows, Mac หรือ Linux. ติดตั้งโปรแกรม สร้างโปรเจ็ค…

การตั้งชื่อในภาษา C ภาพรวม การตั้งชื่อในภาษา C แสดงถึงชื่อของเอนทิตีต่างๆ เช่น อาร์เรย์ ฟังก์ชัน ตัวแปร ชนิดข้อมูลที่กำหนดโดยผู้ใช้ ป้ายกำกับ ฯลฯ คือการตั้งชื่อของประเภทของสตริงของอักขระที่เป็นตัวอักษรและตัวเลขคละกันที่ขึ้นต้นด้วยตัวอักษรหรือขีดล่างเสมอ มีกฎเฉพาะสำหรับกำหนดการตั้งชื่อ และเราไม่สามารถใช้คีย์เวิร์ดที่กำหนดไว้แล้วซึ่งแสดงอยู่ในภาษา C ใช้ในการตั้งชื่อได้ ขอบเขต บทนำ เช่นเดียวกับในชีวิตประจำวันของเรา ทุกสิ่งมีชื่อที่เกี่ยวข้องกัน เพื่อระบุสิ่งนั้น ในทำนองเดียวกันเพื่อระบุตัวแปร ฟังก์ชัน ประเภทข้อมูลที่กำหนดโดยผู้ใช้ ฯลฯ เราต้องจัดเตรียมชื่อที่เป็น Identifiers ในภาษาการเขียนโปรแกรม ในภาษาซี Identifiers…

โทเค็นใน C (Tokens in C) ภาพรวม เช่นเดียวกับที่เราไม่สามารถสร้างประโยคที่มีความหมายได้โดยไม่ต้องใช้คำพูด เราไม่สามารถจินตนาการถึงร่างกายมนุษย์ที่ไม่มีเซลล์ที่มีชีวิตได้เช่นเดียวกัน เราไม่สามารถพัฒนาหรือสร้างโปรแกรม C ได้โดยไม่ต้องใช้โทเค็น C โทเค็นในภาษา C เป็นองค์ประกอบที่เล็กที่สุดหรือหน่วยการสร้างที่ใช้ในการสร้างโปรแกรม C โทเค็นC มี 6 ประเภท และจัดประเภทเป็น: Identifiers , Keywords , Constants , Operators , Special…

ชุดอักขระ C (C Character Set) ภาพรวม ชุดอักขระประกอบด้วยชุดอักขระที่ถูกต้องที่เราสามารถใช้ในโปรแกรมของเราในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน ภาษาซีมีชุดอักขระอย่างกว้างๆ สองชุด ขอบเขตของบทความ เบื้องหลัง อักขระคือข้อมูลขนาด 1 ไบต์ที่แสดงถึงตัวอักษร ตัวเลข และอักขระพิเศษบางตัว เช่น ! , @ ฯลฯ ดูเหมือนง่าย แต่มีประวัติอันยาวนานของมาตรฐานที่แตกต่างกันเช่น EBCDIC , ASCII ฯลฯ ในช่วงแรกๆ เคยมีระบบการเข้ารหัสที่เรียกว่า Extended…

ความแตกต่างระหว่าง Compiler กับ Interpreter คอมไพเลอร์ (Compiler) และ อินเทอร์พรีเตอร์ (Interpreter) คือโปรแกรมที่แปลซอร์สโค้ด (ไฟล์ที่มีโปรแกรม) เป็นรหัสเครื่องที่โปรเซสเซอร์ สามารถเข้าใจ ได้ คอมไพเลอร์แปลซอร์สโค้ดโดยรวมและดำเนินการเทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพต่างๆ ก่อนทำการแมปกับ machine code ที่เรียกใช้งานได้ แต่อินเทอร์พรีเตอร์ แปลซอร์สโค้ดตามความจำเป็นในรันไทม์โดยจะจับคู่ซอร์สโค้ดกับ machine code เกือบจะในทันที ขอบเขต บทนำ ภาษาการเขียนโปรแกรมได้รับการออกแบบเพื่อแสดงวิธีแก้ปัญหาเชิงคำนวณสำหรับปัญหาเฉพาะโดเมนที่อาจใช้การคำนวณทางคณิตศาสตร์อย่างง่ายหรืออาจเป็น ความท้าทายด้าน อัลกอริทึมที่ซับซ้อนแต่โดยรวมแล้วเป้าหมายคือการมีภาษาที่มนุษย์อ่านได้ ในทางกลับกัน…

Compilation Process in C กระบวนการคอมไพล์ในภาษา C จะเปลี่ยนโค้ดที่มนุษย์อ่านได้ให้อยู่ในรูปแบบที่เครื่องอ่านได้ สำหรับภาษาซี มันเกิดขึ้นก่อนที่โปรแกรมจะเริ่มดำเนินการเพื่อตรวจสอบไวยากรณ์และความหมายของโค้ด กระบวนการคอมไพล์ในภาษา C ประกอบด้วยสี่ขั้นตอน: 1.การประมวลผลล่วงหน้า 2. การคอมไพล์ 3.การประกอบ 4.การเชื่อมโยง จากนั้นเราเรียกใช้ไฟล์ปฏิบัติการที่ได้รับเพื่อให้ได้ผลลัพธ์บนหน้าจอ Compilation คืออะไร? ก่อนดำดิ่งสู่ความหมายดั้งเดิมของ Compilation ลองพิจารณาตัวอย่างที่มีคนกพูดภาษาฮินดีและ คนกต้องการคุยกับขที่รู้แค่ภาษาอังกฤษดังนั้นตอนนี้คนใดคนหนึ่งจึงต้องการล่ามเพื่อแปล คำที่จะสื่อสารกัน กระบวนการนี้เรียกว่าการแปลหรือในแง่ของการเขียนโปรแกรมเรียกว่ากระบวนการ Compilation กระบวนการคอมไพล์ในภาษา C กำลังแปลงรหัสของมนุษย์ที่เข้าใจได้ให้เป็นรหัสที่เข้าใจได้ของคอมพิวเตอร์…

Hello World ภาษา C กับ VS Code ด้วย Mac การติดตั้ง Visual Studio Code เราจะใช้โปรแกรมแก้ไขโค้ด Visual Studio Code ฟรีและมีประสิทธิภาพ แทนที่จะเขียนซอร์สโค้ดของเราใน TextEdit เราจะใช้ Visual Studio Code เราสามารถคอมไพล์และรันโปรแกรมได้โดยไม่ต้องออกจากสภาพแวดล้อม Visual Studio เนื่องจากมี Integrated Terminal…

Error Handling การจัดการข้อผิดพลาด ภาษา C ด้วยเหตุนี้ การเขียนโปรแกรม C จึงไม่ได้ให้การสนับสนุนโดยตรงสำหรับการจัดการข้อผิดพลาด แต่เป็นภาษาการเขียนโปรแกรมของระบบ ช่วยให้คุณเข้าถึงในระดับที่ต่ำกว่าในรูปแบบของค่าที่ส่งกลับ ส่วนใหญ่ของ C หรือแม้แต่ระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ฟังก์ชั่นการโทรกลับ -1 หรือ NULL ในกรณีของข้อผิดพลาดใด ๆ และการตั้งค่ารหัสข้อผิดพลาด errno มันถูกตั้งค่าเป็นตัวแปรส่วนกลางและบ่งชี้ว่ามีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นระหว่างการเรียกใช้ฟังก์ชันใดๆ คุณสามารถค้นหารหัสข้อผิดพลาดต่างๆ ที่กำหนดไว้ในไฟล์ส่วนหัว <error.h> ดังนั้นโปรแกรมเมอร์ภาษาซีจึงสามารถตรวจสอบค่าที่ส่งคืนและดำเนินการตามความเหมาะสมได้ขึ้นอยู่กับมูลค่าที่ส่งคืน เป็นแนวปฏิบัติที่ดีในการตั้งค่า errno เป็น 0 ในขณะที่เริ่มต้นโปรแกรม ค่า 0 แสดงว่าไม่มีข้อผิดพลาดในโปรแกรม errno,…

Type Casting ตัวดำเนินการ แคสต์ ภาษา C การแปลงประเภทข้อมูลหนึ่งไปเป็นอีกประเภทหนึ่งเรียกว่าการแคสต์ประเภทหรือการแปลงประเภท ตัวอย่างเช่น หากคุณต้องการเก็บค่า ‘long’ เป็นจำนวนเต็มอย่างง่าย คุณสามารถพิมพ์ cast ‘long’ เป็น ‘int’ คุณสามารถแปลงค่าจากประเภทหนึ่งเป็นอีกประเภทหนึ่งได้อย่างชัดเจนโดยใช้ ตัวดำเนินการ cast ดังนี้ − พิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ที่ตัวดำเนินการ cast ทำให้เกิดการแบ่งตัวแปรจำนวนเต็มตัวหนึ่งกับตัวแปรอื่นเพื่อดำเนินการเป็นการดำเนินการแบบทศนิยม: เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้ − ควรสังเกตว่าตัวดำเนินการ cast มีความสำคัญเหนือการหาร ดังนั้นมูลค่าของผลรวมจะถูกแปลงเป็นชนิด double…

Header Files ไฟล์ส่วนหัว ภาษา C ไฟล์ส่วนหัวเป็นไฟล์ที่มีนามสกุล .h ซึ่งมีการประกาศฟังก์ชัน C และคำจำกัดความของมาโครที่จะแชร์ระหว่างไฟล์ต้นทางหลายไฟล์ ไฟล์ส่วนหัวมีสองประเภท: ไฟล์ที่โปรแกรมเมอร์เขียนและไฟล์ที่มาพร้อมกับคอมไพเลอร์ของคุณ คุณขอใช้ไฟล์ส่วนหัวในโปรแกรมของคุณโดยรวมเข้ากับคำสั่ง พรีโปรเซสเซอร์ #include เช่นเดียวกับที่คุณเคยเห็นการรวมไฟล์ส่วนหัว stdio.h ซึ่งมาพร้อมกับคอมไพเลอร์ของคุณ การรวมไฟล์ส่วนหัวเท่ากับการคัดลอกเนื้อหาของไฟล์ส่วนหัว แต่เราไม่ทำเพราะจะเกิดข้อผิดพลาดได้ง่ายและไม่ควรคัดลอกเนื้อหาของไฟล์ส่วนหัวในไฟล์ต้นฉบับโดยเฉพาะถ้าเรา มีไฟล์ต้นฉบับหลายไฟล์ในโปรแกรม แนวทางปฏิบัติง่ายๆ ในโปรแกรม C หรือ C++ คือเราเก็บค่าคงที่ มาโคร ตัวแปรส่วนกลางทั้งระบบ และต้นแบบฟังก์ชันในไฟล์ส่วนหัวและรวมไฟล์ส่วนหัวนั้นไว้ทุกที่ที่ต้องการ Include Syntax…

Preprocessors พรีโปรเซสเซอร์ ภาษา C พรีโปรเซสเซอร์ (Preprocessor) ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคอมไพเลอร์ แต่เป็นขั้นตอนที่แยกจากกันในการรวบรวม พูดง่ายๆ ว่า C Preprocessor เป็นเพียงเครื่องมือทดแทนข้อความ และสั่งให้คอมไพเลอร์ทำการประมวลผลล่วงหน้าที่จำเป็นก่อนการคอมไพล์จริง เราจะเรียกตัวประมวลผลล่วงหน้า C ว่า CPP คำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้าทั้งหมดเริ่มต้นด้วยสัญลักษณ์แฮช (#) ต้องเป็นอักขระที่ไม่เว้นว่างตัวแรก และเพื่อให้สามารถอ่านได้ คำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้าควรเริ่มต้นในคอลัมน์แรก ส่วนต่อไปนี้แสดงรายการคำสั่งพรีโปรเซสเซอร์ที่สำคัญทั้งหมด − Sr.No. Directive & Description 1 #defineแทนที่ด้วยมาโคร 2 #includeแทรกส่วนหัวจากไฟล์อื่น 3…

ไฟล์ I/O ภาษา C บทสุดท้ายอธิบายเกี่ยวกับอุปกรณ์อินพุตและเอาต์พุตมาตรฐานที่จัดการโดยภาษาการเขียนโปรแกรม C บทนี้ครอบคลุมถึงวิธีที่โปรแกรมเมอร์ C สามารถสร้าง เปิด ปิดไฟล์ข้อความหรือไบนารีสำหรับการจัดเก็บข้อมูลของตน ไฟล์แสดงถึงลำดับของไบต์ ไม่ว่าจะเป็นไฟล์ข้อความหรือไฟล์ไบนารี ภาษาการเขียนโปรแกรม C ให้การเข้าถึงฟังก์ชันระดับสูงและการเรียกใช้ระดับต่ำ (ระดับ OS) เพื่อจัดการไฟล์บนอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลของคุณ บทนี้จะนำคุณผ่านสายสำคัญสำหรับการจัดการไฟล์ การเปิดไฟล์ คุณสามารถใช้ฟังก์ชัน fopen( ) เพื่อสร้างไฟล์ใหม่หรือเปิดไฟล์ที่มีอยู่ การเรียกนี้จะเริ่มต้นวัตถุประเภท FILE ซึ่งมีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นในการควบคุมสตรีม ต้นแบบของการเรียกใช้ฟังก์ชันนี้มีดังต่อไปนี้ − ในที่นี้ชื่อไฟล์คือตัวอักษรสตริง ซึ่งคุณจะใช้ตั้งชื่อไฟล์ของคุณ และโหมดการเข้าถึงสามารถมีค่าใดค่าหนึ่งดังต่อไปนี้: Sr.No. Mode…

อินพุตและเอาต์พุต ภาษา C เมื่อเราพูดว่า Input หมายถึงการป้อนข้อมูลลงในโปรแกรม อินพุตสามารถกำหนดได้ในรูปแบบของไฟล์หรือจากบรรทัดคำสั่ง การเขียนโปรแกรม C มีชุดของฟังก์ชันในตัวเพื่ออ่านอินพุตที่กำหนดและป้อนไปยังโปรแกรมตามความต้องการ เมื่อเราพูดว่า Output หมายถึงการแสดงข้อมูลบางส่วนบนหน้าจอ เครื่องพิมพ์ หรือในไฟล์ใดๆ การเขียนโปรแกรม C มีชุดของฟังก์ชันในตัวเพื่อส่งออกข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ตลอดจนบันทึกเป็นข้อความหรือไฟล์ไบนารี Standard Files การเขียนโปรแกรม C ถือว่าอุปกรณ์ทั้งหมดเป็นไฟล์ ดังนั้นอุปกรณ์เช่นจอแสดงผลจึงถูกกำหนดในลักษณะเดียวกับไฟล์และไฟล์สามไฟล์ต่อไปนี้จะเปิดขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อโปรแกรมดำเนินการเพื่อให้สามารถเข้าถึงแป้นพิมพ์และหน้าจอได้ Standard File File Pointer Device Standard input stdin Keyboard…

typedef ภาษา C ภาษาการเขียนโปรแกรม C มีคีย์เวิร์ดที่เรียกว่า typedef ซึ่งคุณสามารถใช้ตั้งชื่อใหม่ให้กับประเภทได้ ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างการกำหนดคำ BYTE สำหรับตัวเลขหนึ่งไบต์ − หลังจากคำจำกัดความของประเภทนี้ ตัวระบุ BYTE สามารถใช้เป็นตัวย่อสำหรับชนิดข้อมูล unsigned char,  ตัวอย่างเช่น . ตามแบบแผน คำจำกัดความเหล่านี้ใช้อักษรตัวพิมพ์ใหญ่เพื่อเตือนผู้ใช้ว่าชื่อประเภทเป็นตัวย่อเชิงสัญลักษณ์จริงๆ แต่คุณสามารถใช้ตัวพิมพ์เล็กได้ดังนี้: คุณสามารถใช้ typedef เพื่อตั้งชื่อให้กับชนิดข้อมูลที่ผู้ใช้กำหนดได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น คุณสามารถใช้ typedef กับโครงสร้างเพื่อกำหนดชนิดข้อมูลใหม่ แล้วใช้ชนิดข้อมูลนั้นเพื่อกำหนดตัวแปรโครงสร้างโดยตรงดังนี้: เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้…

Bit Fields ฟิลด์บิต ภาษา C สมมติว่าโปรแกรม C ของคุณมีตัวแปร TRUE/FALSE จำนวนหนึ่งที่จัดกลุ่มในโครงสร้างที่เรียกว่าสถานะดังนี้: โครงสร้างนี้ต้องการพื้นที่หน่วยความจำ 8 ไบต์ แต่ในความเป็นจริง เราจะเก็บ 0 หรือ 1 ไว้ในแต่ละตัวแปร ภาษาการเขียนโปรแกรม C เป็นวิธีที่ดีกว่าในการใช้พื้นที่หน่วยความจำในสถานการณ์ดังกล่าว หากคุณกำลังใช้ตัวแปรดังกล่าวภายในโครงสร้าง คุณสามารถกำหนดความกว้างของตัวแปรที่บอกคอมไพเลอร์ C ว่าคุณจะใช้เฉพาะจำนวนไบต์เหล่านั้น ตัวอย่างเช่น โครงสร้างข้างต้นสามารถเขียนใหม่ได้ดังนี้ − โครงสร้างข้างต้นต้องการพื้นที่หน่วยความจำ 4 ไบต์สำหรับตัวแปรสถานะ…

Unions ยูเนี่ยน ภาษา C union เป็นข้อมูลชนิดพิเศษที่มีใน C ที่ช่วยให้การจัดเก็บข้อมูลต่างชนิดในสถานที่ตั้งของหน่วยความจำเดียวกัน คุณสามารถกำหนด ยูเนี่ยนที่มีสมาชิกจำนวนมากได้ แต่สมาชิกเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถมีค่าได้ในเวลาที่กำหนด ยูเนี่ยนจัดเตรียมวิธีที่มีประสิทธิภาพในการใช้ตำแหน่งหน่วยความจำเดียวกันสำหรับหลายวัตถุประสงค์ การกำหนด union เพื่อกำหนดยูเนี่ยนคุณต้องใช้คำสั่ง union ในลักษณะเดียวกับที่คุณทำในขณะที่การกำหนดโครงสร้าง คำสั่ง union กำหนดชนิดข้อมูลใหม่ที่มีสมาชิกมากกว่าหนึ่งรายสำหรับโปรแกรมของคุณ รูปแบบของคำสั่งยูเนี่ยนมีดังต่อไปนี้ − แท็กยูเนี่ยนเป็นตัวเลือกและความหมายของสมาชิกแต่ละคนเป็นนิยามตัวแปรปกติเช่น int i; หรือ float f; หรือนิยามตัวแปรอื่นๆ ที่ถูกต้อง ที่ส่วนท้ายของคำจำกัดความของยูเนี่ยน ก่อนเครื่องหมายอัฒภาคสุดท้าย คุณสามารถระบุตัวแปรยูเนียนได้ตั้งแต่หนึ่งตัวแปรขึ้นไป แต่จะระบุหรือไม่ก็ได้ นี่คือวิธีที่คุณจะกำหนดประเภทสหภาพที่ชื่อ Data ซึ่งมีสมาชิกสามคน i,…

Structures โครงสร้างข้อมูล ภาษา C อาร์เรย์อนุญาตให้กำหนดประเภทของตัวแปรที่สามารถเก็บรายการข้อมูลประเภทเดียวกันได้หลายรายการ โครงสร้าง (structure) ที่คล้ายกันเป็นอีกประเภทข้อมูลที่ผู้ใช้กำหนดซึ่งมีอยู่ใน C ซึ่งอนุญาตให้รวมรายการข้อมูลประเภทต่างๆ โครงสร้างถูกใช้เพื่อแสดงเร็กคอร์ด สมมติว่าคุณต้องการติดตามหนังสือของคุณในห้องสมุด คุณอาจต้องการติดตามคุณลักษณะต่อไปนี้เกี่ยวกับหนังสือแต่ละเล่ม − Title (ชื่อ) Author (ผู้เขียน) Subject (เรื่อง) Book ID (รหัสหนังสือ) การกำหนดโครงสร้าง ในการกำหนดโครงสร้าง คุณต้องใช้คำสั่ง struct คำสั่ง struct กำหนดชนิดข้อมูลใหม่ โดยมีสมาชิกมากกว่าหนึ่งราย รูปแบบของคำสั่ง struct มีดังนี้ −…

C – Strings สตริง ภาษา C ที่จริงแล้ว สตริงคืออาร์เรย์ของอักขระหนึ่งมิติที่สิ้นสุดโดยอักขระ null ‘\0’ ดังนั้น null สายประกอบด้วยอักขระที่ประกอบด้วยสตริงตามด้วย null การประกาศและการเริ่มต้นต่อไปนี้สร้างสตริงที่ประกอบด้วยคำว่า “Hello” หากต้องการเก็บอักขระ null ไว้ท้ายอาร์เรย์ ขนาดของอาร์เรย์อักขระที่มีสตริงจะมากกว่าจำนวนอักขระในคำว่า “Hello” หนึ่งตัว หากคุณปฏิบัติตามกฎการเริ่มต้นอาร์เรย์ คุณสามารถเขียนคำสั่งข้างต้นได้ดังนี้ − ต่อไปนี้เป็นการนำเสนอหน่วยความจำของสตริงที่กำหนดไว้ข้างต้นใน C/C++ − ที่จริงแล้ว คุณไม่ได้วางอักขระ null ไว้ที่ส่วนท้ายของค่าคงที่สตริง คอมไพเลอร์ C…

C – Pointers พอยน์เตอร์ ภาษา C ตัวชี้ในภาษา C นั้นง่ายและสนุกในการเรียนรู้ งานการเขียนโปรแกรม C บางงานสามารถทำได้ง่ายกว่าด้วยพอยน์เตอร์ และงานอื่นๆ เช่น การจัดสรรหน่วยความจำแบบไดนามิก ไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้พอยน์เตอร์ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเรียนรู้คำแนะนำเพื่อเป็นโปรแกรมเมอร์ C ที่สมบูรณ์แบบ มาเริ่มเรียนรู้กันเลยในขั้นตอนที่ง่ายและสะดวก ดังที่คุณทราบ ทุกตัวแปรคือตำแหน่งหน่วยความจำ และทุกตำแหน่งหน่วยความจำมีที่อยู่ที่กำหนดไว้ ซึ่งสามารถเข้าถึงได้โดยใช้ตัวดำเนินการเครื่องหมายและ (&) ซึ่งหมายถึงที่อยู่ในหน่วยความจำ ลองพิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ ซึ่งพิมพ์ที่อยู่ของตัวแปรที่กำหนดไว้ − เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้ − พอยน์เตอร์คืออะไร? พอยน์เตอร์…

C – Arrays อาร์เรย์ ภาษา C อาร์เรย์ประเภทโครงสร้างข้อมูลที่สามารถจัดเก็บคอลเล็กชันแบบต่อเนื่องที่มีขนาดคงที่ขององค์ประกอบประเภทเดียวกัน อาร์เรย์ใช้เพื่อจัดเก็บชุดข้อมูล แต่มักจะมีประโยชน์มากกว่าที่จะคิดว่าอาร์เรย์เป็นชุดของตัวแปรประเภทเดียวกัน แทนที่จะประกาศตัวแปรเดี่ยว เช่น number0, number1, … และ number99 คุณประกาศตัวแปรอาร์เรย์หนึ่งตัว เช่น ตัวเลข และใช้ตัวเลข[0], ตัวเลข[1] และ …, ตัวเลข[99] เพื่อแสดง ตัวแปรแต่ละตัว องค์ประกอบเฉพาะในอาร์เรย์สามารถเข้าถึงได้โดยดัชนี อาร์เรย์ทั้งหมดประกอบด้วยตำแหน่งหน่วยความจำที่อยู่ติดกัน ที่อยู่ต่ำสุดสอดคล้องกับองค์ประกอบแรกและที่อยู่สูงสุดไปยังองค์ประกอบสุดท้าย ประกาศอาร์เรย์ ในการประกาศอาร์เรย์ในภาษา C โปรแกรมเมอร์จะระบุประเภทขององค์ประกอบและจำนวนองค์ประกอบที่อาร์เรย์ต้องการดังนี้:…

ตัวแปรโลคอล โกลบอล ภาษา C ขอบเขตในการเขียนโปรแกรมใด ๆ คือขอบเขตของโปรแกรมที่ตัวแปรที่กำหนดไว้สามารถมีอยู่ได้และไม่สามารถเข้าถึงได้นอกตัวแปรนั้น มีสามแห่งที่สามารถประกาศตัวแปรในภาษาซีได้ − ภายในฟังก์ชันหรือบล็อกที่เรียกว่าตัวแปรโลคอล (Local) นอกฟังก์ชันทั้งหมดที่เรียกว่าตัวแปรโกลบอล (Global)  ในนิยามของพารามิเตอร์ฟังก์ชันที่เรียกว่าพารามิเตอร์ที่เป็นทางการ (Formal)  ให้เราเข้าใจว่า ตัวแปรโลคอล (Local) และ ตัวแปรโกลบอล (Global) คืออะไร และพารามิเตอร์ที่เป็นทางการ (formal) คืออะไร ตัวแปรโลคอล (Local) ตัวแปรที่ประกาศภายในฟังก์ชันหรือบล็อกเรียกว่าตัวแปรโลคอล สามารถใช้โดยคำสั่งที่อยู่ภายในฟังก์ชันหรือบล็อกของโค้ดเท่านั้น ตัวแปรโลคอลไม่รู้จักฟังก์ชันภายนอกของตนเอง ตัวอย่างต่อไปนี้แสดงวิธีการใช้ ตัวแปรโลคอล  ตัวแปร a, b…

ฟังก์ชั่น ภาษา C ฟังก์ชันคือกลุ่มของคำสั่งที่ร่วมกันทำงาน โปรแกรม C ทุกโปรแกรมมีฟังก์ชันอย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชัน ซึ่งก็คือ main() และโปรแกรมที่ไม่สำคัญทั้งหมดสามารถกำหนดฟังก์ชันเพิ่มเติมได้ คุณสามารถแบ่งโค้ดของคุณออกเป็นฟังก์ชันต่างๆ ได้ วิธีที่คุณจะแบ่งโค้ดระหว่างฟังก์ชันต่างๆ นั้นขึ้นอยู่กับคุณ แต่การแบ่งตามหลักเหตุผลนั้น แต่ละฟังก์ชันทำงานเฉพาะอย่าง การประกาศ (declaration) ฟังก์ชันจะบอกคอมไพเลอร์เกี่ยวกับชื่อฟังก์ชัน ประเภทการส่งคืน และพารามิเตอร์ นิยามฟังก์ชัน (definition) ให้เนื้อความที่แท้จริงของฟังก์ชัน ไลบรารีมาตรฐาน C มีฟังก์ชันในตัวมากมายที่โปรแกรมของคุณสามารถเรียกใช้ได้ ตัวอย่างเช่น strcat() เพื่อเชื่อมสองสตริงเข้าด้วยกัน memcpy() เพื่อคัดลอกตำแหน่งหน่วยความจำหนึ่งไปยังตำแหน่งอื่น และฟังก์ชันอื่น ๆ…