Month: November 2021

C – Error Handling (การจัดการข้อผิดพลาด)

Error Handling การจัดการข้อผิดพลาด ภาษา C ด้วยเหตุนี้ การเขียนโปรแกรม C จึงไม่ได้ให้การสนับสนุนโดยตรงสำหรับการจัดการข้อผิดพลาด แต่เป็นภาษาการเขียนโปรแกรมของระบบ ช่วยให้คุณเข้าถึงในระดับที่ต่ำกว่าในรูปแบบของค่าที่ส่งกลับ ส่วนใหญ่ของ C หรือแม้แต่ระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ฟังก์ชั่นการโทรกลับ -1 หรือ NULL ในกรณีของข้อผิดพลาดใด ๆ และการตั้งค่ารหัสข้อผิดพลาด errno มันถูกตั้งค่าเป็นตัวแปรส่วนกลางและบ่งชี้ว่ามีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นระหว่างการเรียกใช้ฟังก์ชันใดๆ คุณสามารถค้นหารหัสข้อผิดพลาดต่างๆ ที่กำหนดไว้ในไฟล์ส่วนหัว <error.h> ดังนั้นโปรแกรมเมอร์ภาษาซีจึงสามารถตรวจสอบค่าที่ส่งคืนและดำเนินการตามความเหมาะสมได้ขึ้นอยู่กับมูลค่าที่ส่งคืน เป็นแนวปฏิบัติที่ดีในการตั้งค่า errno เป็น 0 ในขณะที่เริ่มต้นโปรแกรม ค่า 0 แสดงว่าไม่มีข้อผิดพลาดในโปรแกรม errno,…

C – Type Casting (ตัวดำเนินการ แคสต์)

Type Casting ตัวดำเนินการ แคสต์ ภาษา C การแปลงประเภทข้อมูลหนึ่งไปเป็นอีกประเภทหนึ่งเรียกว่าการแคสต์ประเภทหรือการแปลงประเภท ตัวอย่างเช่น หากคุณต้องการเก็บค่า ‘long’ เป็นจำนวนเต็มอย่างง่าย คุณสามารถพิมพ์ cast ‘long’ เป็น ‘int’ คุณสามารถแปลงค่าจากประเภทหนึ่งเป็นอีกประเภทหนึ่งได้อย่างชัดเจนโดยใช้ ตัวดำเนินการ cast ดังนี้ − พิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ที่ตัวดำเนินการ cast ทำให้เกิดการแบ่งตัวแปรจำนวนเต็มตัวหนึ่งกับตัวแปรอื่นเพื่อดำเนินการเป็นการดำเนินการแบบทศนิยม: เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้ − ควรสังเกตว่าตัวดำเนินการ cast มีความสำคัญเหนือการหาร ดังนั้นมูลค่าของผลรวมจะถูกแปลงเป็นชนิด double…

C – Header Files (ไฟล์ส่วนหัว)

Header Files ไฟล์ส่วนหัว ภาษา C ไฟล์ส่วนหัวเป็นไฟล์ที่มีนามสกุล .h ซึ่งมีการประกาศฟังก์ชัน C และคำจำกัดความของมาโครที่จะแชร์ระหว่างไฟล์ต้นทางหลายไฟล์ ไฟล์ส่วนหัวมีสองประเภท: ไฟล์ที่โปรแกรมเมอร์เขียนและไฟล์ที่มาพร้อมกับคอมไพเลอร์ของคุณ คุณขอใช้ไฟล์ส่วนหัวในโปรแกรมของคุณโดยรวมเข้ากับคำสั่ง พรีโปรเซสเซอร์ #include เช่นเดียวกับที่คุณเคยเห็นการรวมไฟล์ส่วนหัว stdio.h ซึ่งมาพร้อมกับคอมไพเลอร์ของคุณ การรวมไฟล์ส่วนหัวเท่ากับการคัดลอกเนื้อหาของไฟล์ส่วนหัว แต่เราไม่ทำเพราะจะเกิดข้อผิดพลาดได้ง่ายและไม่ควรคัดลอกเนื้อหาของไฟล์ส่วนหัวในไฟล์ต้นฉบับโดยเฉพาะถ้าเรา มีไฟล์ต้นฉบับหลายไฟล์ในโปรแกรม แนวทางปฏิบัติง่ายๆ ในโปรแกรม C หรือ C++ คือเราเก็บค่าคงที่ มาโคร ตัวแปรส่วนกลางทั้งระบบ และต้นแบบฟังก์ชันในไฟล์ส่วนหัวและรวมไฟล์ส่วนหัวนั้นไว้ทุกที่ที่ต้องการ Include Syntax…

C – Preprocessors (พรีโปรเซสเซอร์)

Preprocessors พรีโปรเซสเซอร์ ภาษา C พรีโปรเซสเซอร์ (Preprocessor) ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคอมไพเลอร์ แต่เป็นขั้นตอนที่แยกจากกันในการรวบรวม พูดง่ายๆ ว่า C Preprocessor เป็นเพียงเครื่องมือทดแทนข้อความ และสั่งให้คอมไพเลอร์ทำการประมวลผลล่วงหน้าที่จำเป็นก่อนการคอมไพล์จริง เราจะเรียกตัวประมวลผลล่วงหน้า C ว่า CPP คำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้าทั้งหมดเริ่มต้นด้วยสัญลักษณ์แฮช (#) ต้องเป็นอักขระที่ไม่เว้นว่างตัวแรก และเพื่อให้สามารถอ่านได้ คำสั่งตัวประมวลผลล่วงหน้าควรเริ่มต้นในคอลัมน์แรก ส่วนต่อไปนี้แสดงรายการคำสั่งพรีโปรเซสเซอร์ที่สำคัญทั้งหมด − Sr.No. Directive & Description 1 #defineแทนที่ด้วยมาโคร 2 #includeแทรกส่วนหัวจากไฟล์อื่น 3…

C – File I/O (ไฟล์ I/O)

ไฟล์ I/O ภาษา C บทสุดท้ายอธิบายเกี่ยวกับอุปกรณ์อินพุตและเอาต์พุตมาตรฐานที่จัดการโดยภาษาการเขียนโปรแกรม C บทนี้ครอบคลุมถึงวิธีที่โปรแกรมเมอร์ C สามารถสร้าง เปิด ปิดไฟล์ข้อความหรือไบนารีสำหรับการจัดเก็บข้อมูลของตน ไฟล์แสดงถึงลำดับของไบต์ ไม่ว่าจะเป็นไฟล์ข้อความหรือไฟล์ไบนารี ภาษาการเขียนโปรแกรม C ให้การเข้าถึงฟังก์ชันระดับสูงและการเรียกใช้ระดับต่ำ (ระดับ OS) เพื่อจัดการไฟล์บนอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลของคุณ บทนี้จะนำคุณผ่านสายสำคัญสำหรับการจัดการไฟล์ การเปิดไฟล์ คุณสามารถใช้ฟังก์ชัน fopen( ) เพื่อสร้างไฟล์ใหม่หรือเปิดไฟล์ที่มีอยู่ การเรียกนี้จะเริ่มต้นวัตถุประเภท FILE ซึ่งมีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นในการควบคุมสตรีม ต้นแบบของการเรียกใช้ฟังก์ชันนี้มีดังต่อไปนี้ − ในที่นี้ชื่อไฟล์คือตัวอักษรสตริง ซึ่งคุณจะใช้ตั้งชื่อไฟล์ของคุณ และโหมดการเข้าถึงสามารถมีค่าใดค่าหนึ่งดังต่อไปนี้: Sr.No. Mode…

C – Input and Output (อินพุตและเอาต์พุต)

อินพุตและเอาต์พุต ภาษา C เมื่อเราพูดว่า Input หมายถึงการป้อนข้อมูลลงในโปรแกรม อินพุตสามารถกำหนดได้ในรูปแบบของไฟล์หรือจากบรรทัดคำสั่ง การเขียนโปรแกรม C มีชุดของฟังก์ชันในตัวเพื่ออ่านอินพุตที่กำหนดและป้อนไปยังโปรแกรมตามความต้องการ เมื่อเราพูดว่า Output หมายถึงการแสดงข้อมูลบางส่วนบนหน้าจอ เครื่องพิมพ์ หรือในไฟล์ใดๆ การเขียนโปรแกรม C มีชุดของฟังก์ชันในตัวเพื่อส่งออกข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ตลอดจนบันทึกเป็นข้อความหรือไฟล์ไบนารี Standard Files การเขียนโปรแกรม C ถือว่าอุปกรณ์ทั้งหมดเป็นไฟล์ ดังนั้นอุปกรณ์เช่นจอแสดงผลจึงถูกกำหนดในลักษณะเดียวกับไฟล์และไฟล์สามไฟล์ต่อไปนี้จะเปิดขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อโปรแกรมดำเนินการเพื่อให้สามารถเข้าถึงแป้นพิมพ์และหน้าจอได้ Standard File File Pointer Device Standard input stdin Keyboard…

C – typedef

typedef ภาษา C ภาษาการเขียนโปรแกรม C มีคีย์เวิร์ดที่เรียกว่า typedef ซึ่งคุณสามารถใช้ตั้งชื่อใหม่ให้กับประเภทได้ ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างการกำหนดคำ BYTE สำหรับตัวเลขหนึ่งไบต์ − หลังจากคำจำกัดความของประเภทนี้ ตัวระบุ BYTE สามารถใช้เป็นตัวย่อสำหรับชนิดข้อมูล unsigned char,  ตัวอย่างเช่น . ตามแบบแผน คำจำกัดความเหล่านี้ใช้อักษรตัวพิมพ์ใหญ่เพื่อเตือนผู้ใช้ว่าชื่อประเภทเป็นตัวย่อเชิงสัญลักษณ์จริงๆ แต่คุณสามารถใช้ตัวพิมพ์เล็กได้ดังนี้: คุณสามารถใช้ typedef เพื่อตั้งชื่อให้กับชนิดข้อมูลที่ผู้ใช้กำหนดได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น คุณสามารถใช้ typedef กับโครงสร้างเพื่อกำหนดชนิดข้อมูลใหม่ แล้วใช้ชนิดข้อมูลนั้นเพื่อกำหนดตัวแปรโครงสร้างโดยตรงดังนี้: เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้…

C – Bit Fields (ฟิลด์บิต)

Bit Fields ฟิลด์บิต ภาษา C สมมติว่าโปรแกรม C ของคุณมีตัวแปร TRUE/FALSE จำนวนหนึ่งที่จัดกลุ่มในโครงสร้างที่เรียกว่าสถานะดังนี้: โครงสร้างนี้ต้องการพื้นที่หน่วยความจำ 8 ไบต์ แต่ในความเป็นจริง เราจะเก็บ 0 หรือ 1 ไว้ในแต่ละตัวแปร ภาษาการเขียนโปรแกรม C เป็นวิธีที่ดีกว่าในการใช้พื้นที่หน่วยความจำในสถานการณ์ดังกล่าว หากคุณกำลังใช้ตัวแปรดังกล่าวภายในโครงสร้าง คุณสามารถกำหนดความกว้างของตัวแปรที่บอกคอมไพเลอร์ C ว่าคุณจะใช้เฉพาะจำนวนไบต์เหล่านั้น ตัวอย่างเช่น โครงสร้างข้างต้นสามารถเขียนใหม่ได้ดังนี้ − โครงสร้างข้างต้นต้องการพื้นที่หน่วยความจำ 4 ไบต์สำหรับตัวแปรสถานะ…

C – Unions (ยูเนี่ยน)

Unions ยูเนี่ยน ภาษา C union เป็นข้อมูลชนิดพิเศษที่มีใน C ที่ช่วยให้การจัดเก็บข้อมูลต่างชนิดในสถานที่ตั้งของหน่วยความจำเดียวกัน คุณสามารถกำหนด ยูเนี่ยนที่มีสมาชิกจำนวนมากได้ แต่สมาชิกเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถมีค่าได้ในเวลาที่กำหนด ยูเนี่ยนจัดเตรียมวิธีที่มีประสิทธิภาพในการใช้ตำแหน่งหน่วยความจำเดียวกันสำหรับหลายวัตถุประสงค์ การกำหนด union เพื่อกำหนดยูเนี่ยนคุณต้องใช้คำสั่ง union ในลักษณะเดียวกับที่คุณทำในขณะที่การกำหนดโครงสร้าง คำสั่ง union กำหนดชนิดข้อมูลใหม่ที่มีสมาชิกมากกว่าหนึ่งรายสำหรับโปรแกรมของคุณ รูปแบบของคำสั่งยูเนี่ยนมีดังต่อไปนี้ − แท็กยูเนี่ยนเป็นตัวเลือกและความหมายของสมาชิกแต่ละคนเป็นนิยามตัวแปรปกติเช่น int i; หรือ float f; หรือนิยามตัวแปรอื่นๆ ที่ถูกต้อง ที่ส่วนท้ายของคำจำกัดความของยูเนี่ยน ก่อนเครื่องหมายอัฒภาคสุดท้าย คุณสามารถระบุตัวแปรยูเนียนได้ตั้งแต่หนึ่งตัวแปรขึ้นไป แต่จะระบุหรือไม่ก็ได้ นี่คือวิธีที่คุณจะกำหนดประเภทสหภาพที่ชื่อ Data ซึ่งมีสมาชิกสามคน i,…

C – Structures (โครงสร้างข้อมูล)

Structures โครงสร้างข้อมูล ภาษา C อาร์เรย์อนุญาตให้กำหนดประเภทของตัวแปรที่สามารถเก็บรายการข้อมูลประเภทเดียวกันได้หลายรายการ โครงสร้าง (structure) ที่คล้ายกันเป็นอีกประเภทข้อมูลที่ผู้ใช้กำหนดซึ่งมีอยู่ใน C ซึ่งอนุญาตให้รวมรายการข้อมูลประเภทต่างๆ โครงสร้างถูกใช้เพื่อแสดงเร็กคอร์ด สมมติว่าคุณต้องการติดตามหนังสือของคุณในห้องสมุด คุณอาจต้องการติดตามคุณลักษณะต่อไปนี้เกี่ยวกับหนังสือแต่ละเล่ม − Title (ชื่อ) Author (ผู้เขียน) Subject (เรื่อง) Book ID (รหัสหนังสือ) การกำหนดโครงสร้าง ในการกำหนดโครงสร้าง คุณต้องใช้คำสั่ง struct คำสั่ง struct กำหนดชนิดข้อมูลใหม่ โดยมีสมาชิกมากกว่าหนึ่งราย รูปแบบของคำสั่ง struct มีดังนี้ −…

C – Strings (สตริง)

C – Strings สตริง ภาษา C ที่จริงแล้ว สตริงคืออาร์เรย์ของอักขระหนึ่งมิติที่สิ้นสุดโดยอักขระ null ‘\0’ ดังนั้น null สายประกอบด้วยอักขระที่ประกอบด้วยสตริงตามด้วย null การประกาศและการเริ่มต้นต่อไปนี้สร้างสตริงที่ประกอบด้วยคำว่า “Hello” หากต้องการเก็บอักขระ null ไว้ท้ายอาร์เรย์ ขนาดของอาร์เรย์อักขระที่มีสตริงจะมากกว่าจำนวนอักขระในคำว่า “Hello” หนึ่งตัว หากคุณปฏิบัติตามกฎการเริ่มต้นอาร์เรย์ คุณสามารถเขียนคำสั่งข้างต้นได้ดังนี้ − ต่อไปนี้เป็นการนำเสนอหน่วยความจำของสตริงที่กำหนดไว้ข้างต้นใน C/C++ − ที่จริงแล้ว คุณไม่ได้วางอักขระ null ไว้ที่ส่วนท้ายของค่าคงที่สตริง คอมไพเลอร์ C…

C – Pointers (พอยน์เตอร์)

C – Pointers พอยน์เตอร์ ภาษา C ตัวชี้ในภาษา C นั้นง่ายและสนุกในการเรียนรู้ งานการเขียนโปรแกรม C บางงานสามารถทำได้ง่ายกว่าด้วยพอยน์เตอร์ และงานอื่นๆ เช่น การจัดสรรหน่วยความจำแบบไดนามิก ไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้พอยน์เตอร์ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเรียนรู้คำแนะนำเพื่อเป็นโปรแกรมเมอร์ C ที่สมบูรณ์แบบ มาเริ่มเรียนรู้กันเลยในขั้นตอนที่ง่ายและสะดวก ดังที่คุณทราบ ทุกตัวแปรคือตำแหน่งหน่วยความจำ และทุกตำแหน่งหน่วยความจำมีที่อยู่ที่กำหนดไว้ ซึ่งสามารถเข้าถึงได้โดยใช้ตัวดำเนินการเครื่องหมายและ (&) ซึ่งหมายถึงที่อยู่ในหน่วยความจำ ลองพิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ ซึ่งพิมพ์ที่อยู่ของตัวแปรที่กำหนดไว้ − เมื่อโค้ดด้านบนถูกคอมไพล์และรัน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้ − พอยน์เตอร์คืออะไร? พอยน์เตอร์…

C – Arrays (อาร์เรย์)

C – Arrays อาร์เรย์ ภาษา C อาร์เรย์ประเภทโครงสร้างข้อมูลที่สามารถจัดเก็บคอลเล็กชันแบบต่อเนื่องที่มีขนาดคงที่ขององค์ประกอบประเภทเดียวกัน อาร์เรย์ใช้เพื่อจัดเก็บชุดข้อมูล แต่มักจะมีประโยชน์มากกว่าที่จะคิดว่าอาร์เรย์เป็นชุดของตัวแปรประเภทเดียวกัน แทนที่จะประกาศตัวแปรเดี่ยว เช่น number0, number1, … และ number99 คุณประกาศตัวแปรอาร์เรย์หนึ่งตัว เช่น ตัวเลข และใช้ตัวเลข[0], ตัวเลข[1] และ …, ตัวเลข[99] เพื่อแสดง ตัวแปรแต่ละตัว องค์ประกอบเฉพาะในอาร์เรย์สามารถเข้าถึงได้โดยดัชนี อาร์เรย์ทั้งหมดประกอบด้วยตำแหน่งหน่วยความจำที่อยู่ติดกัน ที่อยู่ต่ำสุดสอดคล้องกับองค์ประกอบแรกและที่อยู่สูงสุดไปยังองค์ประกอบสุดท้าย ประกาศอาร์เรย์ ในการประกาศอาร์เรย์ในภาษา C โปรแกรมเมอร์จะระบุประเภทขององค์ประกอบและจำนวนองค์ประกอบที่อาร์เรย์ต้องการดังนี้:…

C – Local and Global (โลคอลและโกลบอล)

ตัวแปรโลคอล โกลบอล ภาษา C ขอบเขตในการเขียนโปรแกรมใด ๆ คือขอบเขตของโปรแกรมที่ตัวแปรที่กำหนดไว้สามารถมีอยู่ได้และไม่สามารถเข้าถึงได้นอกตัวแปรนั้น มีสามแห่งที่สามารถประกาศตัวแปรในภาษาซีได้ − ภายในฟังก์ชันหรือบล็อกที่เรียกว่าตัวแปรโลคอล (Local) นอกฟังก์ชันทั้งหมดที่เรียกว่าตัวแปรโกลบอล (Global)  ในนิยามของพารามิเตอร์ฟังก์ชันที่เรียกว่าพารามิเตอร์ที่เป็นทางการ (Formal)  ให้เราเข้าใจว่า ตัวแปรโลคอล (Local) และ ตัวแปรโกลบอล (Global) คืออะไร และพารามิเตอร์ที่เป็นทางการ (formal) คืออะไร ตัวแปรโลคอล (Local) ตัวแปรที่ประกาศภายในฟังก์ชันหรือบล็อกเรียกว่าตัวแปรโลคอล สามารถใช้โดยคำสั่งที่อยู่ภายในฟังก์ชันหรือบล็อกของโค้ดเท่านั้น ตัวแปรโลคอลไม่รู้จักฟังก์ชันภายนอกของตนเอง ตัวอย่างต่อไปนี้แสดงวิธีการใช้ ตัวแปรโลคอล  ตัวแปร a, b…

C – Functions (ฟังก์ชั่น)

ฟังก์ชั่น ภาษา C ฟังก์ชันคือกลุ่มของคำสั่งที่ร่วมกันทำงาน โปรแกรม C ทุกโปรแกรมมีฟังก์ชันอย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชัน ซึ่งก็คือ main() และโปรแกรมที่ไม่สำคัญทั้งหมดสามารถกำหนดฟังก์ชันเพิ่มเติมได้ คุณสามารถแบ่งโค้ดของคุณออกเป็นฟังก์ชันต่างๆ ได้ วิธีที่คุณจะแบ่งโค้ดระหว่างฟังก์ชันต่างๆ นั้นขึ้นอยู่กับคุณ แต่การแบ่งตามหลักเหตุผลนั้น แต่ละฟังก์ชันทำงานเฉพาะอย่าง การประกาศ (declaration) ฟังก์ชันจะบอกคอมไพเลอร์เกี่ยวกับชื่อฟังก์ชัน ประเภทการส่งคืน และพารามิเตอร์ นิยามฟังก์ชัน (definition) ให้เนื้อความที่แท้จริงของฟังก์ชัน ไลบรารีมาตรฐาน C มีฟังก์ชันในตัวมากมายที่โปรแกรมของคุณสามารถเรียกใช้ได้ ตัวอย่างเช่น strcat() เพื่อเชื่อมสองสตริงเข้าด้วยกัน memcpy() เพื่อคัดลอกตำแหน่งหน่วยความจำหนึ่งไปยังตำแหน่งอื่น และฟังก์ชันอื่น ๆ…

C – Loops (คําสั่งวนซ้ำ)

Loops คําสั่งวนซ้ำ ภาษา C คุณอาจพบสถานการณ์เมื่อจำเป็นต้องดำเนินการบล็อกของโค้ดหลายครั้ง โดยทั่วไป คำสั่งจะถูกดำเนินการตามลำดับ: คำสั่งแรกในฟังก์ชันจะถูกดำเนินการก่อน ตามด้วยคำสั่งที่สอง และอื่นๆ คำสั่งวนลูป หรือ คําสั่งวนซ้ำ เป็นคำสั่งที่ใช้ควบคุมการทำงานของโปรแกรมแบบวนซ้ำ การทำงานเดิมๆตามเงื่อนไขที่ดำหนด เช่น การวนซ้ำการทำงานเดิมเป็นจำนวนหลายๆรอบ ทำงานซ้ำๆจนกว่าเงื่อนไขจะเป็นเท็จ (false) คำสั่งวนรอบช่วยให้เราสามารถดำเนินการคำสั่งหรือกลุ่มของคำสั่งได้หลายครั้ง ด้านล่างนี้คือรูปแบบทั่วไปของคำสั่งวนซ้ำในภาษาการเขียนโปรแกรมส่วนใหญ่ − การเขียนโปรแกรม ภาษา C จัดเตรียมลูปประเภทต่อไปนี้เพื่อจัดการกับข้อกำหนดการวนซ้ำ 1. while loop คำสั่ง while loop…

C – Decision Making (การตัดสินใจ)

Decision Making การตัดสินใจ ภาษา C โครงสร้างการตัดสินใจต้องการให้โปรแกรมเมอร์ระบุเงื่อนไขหนึ่งหรือหลายเงื่อนไขที่จะได้รับการประเมินหรือทดสอบโดยโปรแกรม พร้อมกับคำสั่งหรือคำสั่งที่จะดำเนินการหากเงื่อนไขถูกกำหนดให้เป็นจริง และทางเลือกอื่น ๆ ที่จะดำเนินการถ้าเงื่อนไข ถูกกำหนดให้เป็นเท็จ แสดงด้านล่างเป็นรูปแบบทั่วไปของโครงสร้างการตัดสินใจทั่วไปที่พบในภาษาการเขียนโปรแกรมส่วนใหญ่ − ภาษาซีจะถือว่าค่าที่ไม่ใช่ศูนย์และไม่ใช่ค่าว่างเป็นจริงและหากเป็นค่าศูนย์หรือค่าว่างระบบจะถือว่าค่านั้นเป็นค่าเท็จ คำสั่งควบคุมเงื่อนไข ในภาษาซีจะใช้ประโยคเงื่อนไข if เพื่อสร้างเงื่อนไข และตรวจสอบเงื่อนไขว่าเป็นจริงหรือเท็จ ทั้งนี้ประโยค if ดังกล่าว ยังสามารถนำมาใช้งานเพื่อเปรียบเทียบเงื่อนไขอย่างง่าย จนถึงเงื่อนไขที่ซับซ้อนสูงได้ การควบคุมเงื่อนไขด้วย if-statement ในการใช้ประโยคคำสั่ง if-statement เพื่อตรวจสอบเงื่อนไข มีอยู่ 5…

C – Operators (ตัวดำเนินการ)

Operators ตัวดำเนินการ ภาษา C คือสัญลักษณ์ที่บอกให้คอมไพเลอร์ดำเนินการฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์หรือตรรกะที่เฉพาะเจาะจง ภาษาซีมีโอเปอเรเตอร์ในตัวมากมายและมีโอเปอเรเตอร์ประเภทต่อไปนี้ − Arithmetic Operators (ตัวดำเนินการคณิตศาสตร์) Relational Operators (ตัวดำเนินการแบบสัมพันธ์) Logical Operators (ตัวดำเนินการทางตรรกะ) Bitwise Operators (ตัวดำเนินการแบบบิต) Assignment Operators (ตัวดำเนินการกำหนดค่า) Misc Operators (ตัวดำเนินการกำหนดค่าแบบผสม) ในบทนี้ เราจะพิจารณาถึงวิธีการทำงานของโอเปอเรเตอร์แต่ละตัว Arithmetic Operators (ตัวดำเนินการคณิตศาสตร์)…

C – Storage Classes (ขอบเขตของตัวแปร)

Storage Classes ขอบเขตของตัวแปร ภาษา C คือ สิ่งที่ใช้กําหนดขอบเขตของตัวแปรว่าจะให้ใครสามารถเข้ามาเรียกใช้งานได้บ้าง และยังสามารถกําหนดระยะเวลาว่าจะให้โปรแกรมเก็บค่าของตัวแปรนั้นไว้นานเท่าไรได้ด้วย  Storage Classes แบ่งออกเป็น 4 ประเภท คือ auto register static extern auto auto storage class คือการจัดเก็บเป็นชั้น โดยจัดเก็บข้อมูลเริ่มต้นสำหรับตัวแปร Local ทั้งหมด เป็นการประกาศ automatic variable หรือก็คือ…

C – Constants (ค่าคงที่)

ค่าคงที่ ภาษา C ค่าคงที่หมายถึงค่าคงที่ซึ่งโปรแกรมอาจไม่เปลี่ยนแปลงในระหว่างการดำเนินการ ค่าคงที่เหล่านี้เรียกอีกอย่างว่า literals (ค่าตามตัวอักษร) ค่าคงที่อาจเป็นประเภทข้อมูลพื้นฐานใดๆ เช่น ค่าคงที่จำนวนเต็ม ค่าคงที่ลอยตัว ค่าคงที่อักขระ หรือค่าสตริงตามตัวอักษร มีค่าคงที่การแจงนับเช่นกัน ค่าคงที่ได้รับการปฏิบัติเหมือนกับตัวแปรทั่วไป ยกเว้นว่าค่าของพวกมันจะไม่สามารถแก้ไขได้หลังจากนิยามของมัน Integer Literals (ค่าคงที่และตัวอักษร) ค่าคงที่ของเลขจำนวนเต็มอาจเป็นค่าคงที่ทศนิยม ฐานแปด หรือเลขฐานสิบหก คำนำหน้าระบุฐานหรือฐาน: 0x หรือ 0X สำหรับเลขฐานสิบหก, 0 สำหรับฐานแปดและไม่มีอะไรสำหรับทศนิยม ตัวอักษรจำนวนเต็มสามารถมีส่วนต่อท้ายที่เป็นการรวมกันของ…

C – Variables (ตัวแปร)

ตัวแปร ภาษา C เป็นเพียงชื่อที่กำหนดให้กับพื้นที่เก็บข้อมูลที่โปรแกรมของเราสามารถจัดการได้ ตัวแปรแต่ละตัวในภาษา C จะมีชนิดเฉพาะ ซึ่งจะกำหนดขนาดและเลย์เอาต์ของหน่วยความจำของตัวแปร ช่วงของค่าที่สามารถเก็บไว้ในหน่วยความจำนั้น และชุดของการดำเนินการที่สามารถนำไปใช้กับตัวแปรได้ ชื่อของตัวแปรประกอบด้วยตัวอักษร ตัวเลข และเครื่องหมายขีดล่าง ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษรหรือขีดล่าง ตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่และตัวพิมพ์เล็กมีความแตกต่างกันเนื่องจาก C คำนึงถึงตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่ ตามประเภทพื้นฐานที่ได้อธิบายไว้ในบทที่แล้ว จะมีประเภทตัวแปรพื้นฐานดังต่อไปนี้ − Sr.No. Type & Description 1 charโดยทั่วไปแล้วเป็นออคเต็ตเดียว (หนึ่งไบต์) เป็นชนิดจำนวนเต็ม 2 intข้อมูลชนิดเลขจำนวนเต็ม 3…

C – Data Types (ชนิดข้อมูล)

ชนิดข้อมูลในภาษา c หมายถึงระบบที่ครอบคลุมซึ่งใช้สำหรับการประกาศตัวแปรหรือฟังก์ชันประเภทต่างๆ ประเภทของตัวแปรกำหนดว่าจะใช้พื้นที่ในการจัดเก็บเท่าใดและจะตีความรูปแบบบิตที่เก็บไว้อย่างไร ชนิดข้อมูลในภาษา C สามารถจำแนกได้ดังนี้ − Sr.No. Types & Description 1 Basic Types เป็นชนิดเลขคณิตและแบ่งออกเป็น: (a) ชนิดเลขจำนวนเต็มและ (b) ชนิดเลขทศนิยม 2 Enumerated typesพวกมันเป็นชนิดเลขคณิตอีกครั้งและใช้เพื่อกำหนดตัวแปรที่สามารถกำหนดค่าจำนวนเต็มแบบไม่ต่อเนื่องบางค่า ได้ตลอดทั้งโปรแกรม 3 The type voidตัวระบุประเภท void แสดงว่าไม่มีค่า 4…

C – Basic Syntax (ไวยากรณ์พื้นฐาน)

จาก โครงสร้างโปรแกรม ภาษา C คุณได้เห็นโครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรม C แล้ว ดังนั้นมันจะง่ายต่อการทำความเข้าใจโครงสร้างพื้นฐานอื่นๆ ของภาษาโปรแกรม C Basic Syntax (ไวยากรณ์พื้นฐาน) Tokens in C (โทเค็นใน C) โปรแกรม C ประกอบด้วยโทเค็นต่างๆ และโทเค็นเป็นได้ทั้งคีย์เวิร์ด ตัวระบุ ค่าคงที่ สตริง ตัวอักษร หรือสัญลักษณ์ ตัวอย่างเช่น คำสั่ง C…

C – Install (ติดตั้งโปรแกรม Dev-C++)

ติดตั้งโปรแกรม Dev-C++ และ โครงสร้างโปรแกรม การเขียนโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ สามารถเขียนคำสั่งด้วยโปรแกรม Text Editor ต่าง ๆ เช่น Notepad เป็นต้น เขียนคำสั่งแล้วบันทึกเป็นไฟล์โปรแกรมภาษานั้น ๆ เช่น ภาษาซี จะบันทึกเป็นไฟล์นามสกุล .c แล้วจึงเปลี่ยนภาษาที่เขียนนั้นเป็นภาษาเครื่องโดยใช้คอมไพเลอร์ (Compiler) ของภาษาคอมพิวเตอร์ที่เขียน เช่น คอมไพล์เลอร์ของภาษาซี ซึ่งก็มีผู้ผลิตหลายราย และต้องเป็นไปตามมาตรฐาน ANSI C ซึ่งมีรายละเอียดเพิ่มเติมแตกต่างกันไป Dev-C++…

C – Home (แนะนำภาษา C)

แนะนำภาษา C : ภาษาซี เป็นภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์วัตถุประสงค์ทั่วไป ที่พัฒนาขึ้นในปี 1972 โดย Dennis Ritchie  และ Ken Thompson ที่ Bell Telephone Laboratories เพื่อพัฒนาระบบปฏิบัติการ UNIX โดย C เป็นภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย มันยังคงได้รับระดับความนิยมอันดับหนึ่งพร้อมกับ การเขียนโปรแกรมภาษา Java ซึ่งยังได้รับความนิยมและใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่โปรแกรมเมอร์ซอฟต์แวร์สมัยใหม่ วิวัฒนาการของ ภาษา C – ค.ศ. 1970 มีการพัฒนาภาษา B โดย Ken Thompson ซึ่งทำงานบนเครื่อง DEC PDP-7 ซึ่ง ทำงานบนเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์ไม่ได้…